Keywords: human rights



Nieuws

• CounterPunch | Roaming Charges Jeffrey St. Clair
• CrimethInc.
• Democracy Now!
• Globalinfo Nieuws en achtergronden over globalisering, economie, politiek & actie
• Indymedia
• The Intercept

  Commentaren

• Abu Pessoptimist | blogspot.com
• Egel | Peter Stormt
• Astrid Essed
• Joke Kaviaar
  
• TomDispatch
• The TriContinental
• Vrijplaats | Libertaire orde
• De WereldMorgen.be

  Organisaties

• Doorbraak
• Vrije Bond - anarchistische zelforganisatie

  Tijdschriften

• Adbusters
• The Electronic Intifada
• Konfrontatie Digitaal
• Le Monde Diplomatique | Le Monde Diplomatique English Language
• Le Monde Libertaire
• Monthly Review
• ZNet | Z Magazine | ZComm

  Lezen

• Aangewakkerd door het Leven ontwaakt eindelijk de vrijheid manifest Raoul Vaneigem, 17-jan-2021 | globalinfo.nl
• Detlef Hartmann - Krisen, Kämpfe, Kriege - Band 2 Hanne Schweitzer, Buchtipp, 20-nov-2019 | Büro gegen Altersdiskriminierung
• Diagnostic of the Future: Between the Crisis of Democracy and the Crisis of Capitalism: A Forecast by Peter Gelderloos, 5-nov-2018 | CrimethInc
• How to Resist a State of Forgetfulness in: Confabulations by John Berger (2016) | Brick Magazine

  [Vertaling] Hoe een staat van vergeetachtigheid te weerstaan
  In de totalitaire wereldorde van het financieel speculatief kapitalisme waarin we leven, bombarderen de media ons onophoudelijk met informatie, maar deze informatie is meestal een geplande afleiding, die onze aandacht afleidt van wat waar, essentieel en urgent is.
  Veel van de informatie gaat over wat ooit politiek werd genoemd, maar de politiek is vervangen door de wereldwijde dictatuur van het speculatieve kapitalisme, met zijn handelaars en banklobby's.
  Politici, zowel links als rechts, blijven debatteren, stemmen en resoluties goedkeuren, alsof dit niet het geval is. Dientengevolge verwijst hun discours naar niets en is het onbeduidend. De woorden en termen die ze herhaaldelijk gebruiken - zoals terrorisme , democratie , flexibiliteit - zijn ontdaan van elke betekenis. Hun publiek over de hele wereld volgt hun sprekende hoofden alsof ze een blik werpen op een eindeloze schooloefening of klas om retoriek te leren! Flauwekul.
  Een ander hoofdstuk van de informatie waarmee we worden gebombardeerd, concentreert zich op de spectaculaire, schokkende, gewelddadige gebeurtenissen, waar ze zich ook voordoen, over de hele wereld. Overvallen, aardbevingen, gekapseisde boten, opstanden, bloedbaden. Eenmaal vertoond, vervangt het ene spektakel het andere, zonder kontekst, achter mekaar. Ze komen als schokken, niet als verhalen. Ze herinneren ons aan de onvoorspelbaarheid van wat er kan gebeuren. Ze demonstreren de risicofactoren in het leven.
  Voeg daarbij de taal die de media gebruiken bij hun presentatie en beschrijving van de wereld. Het sluit nauw aan bij het jargon en de logica van managementexperts. Het kwantificeert alles en verwijst zelden naar inhoud of kwaliteit. Het gaat over percentages, verschuivingen in opiniepeilingen, werkloosheidscijfers, groeicijfers, oplopende schulden, schattingen van kooldioxide, et cetera, et cetera. Het is een stem bekend met cijfers, maar niet met levende of lijdende lichamen. Het spreekt niet over spijt of hoop.
  En wat er in het openbaar wordt gezegd en de manier waarop het wordt gezegd, bevordert dus een soort burgerlijk en historisch geheugenverlies. Ervaring wordt weggevaagd. De horizonten van verleden en toekomst vervagen. We worden geconditioneerd om een eindeloos en onzeker heden te leven, gereduceerd tot burgers in een staat van vergetelheid.
  Ondertussen gaat wat er om ons heen gebeurt van kwaad tot erger. De planeet raakt oververhit. De rijkdom van de planeet wordt in steeds minder handen geconcentreerd, terwijl de meerderheid ondervoed, junkfood of honger lijdt. Steeds meer miljoenen mensen worden gedwongen te emigreren met de geringste hoop op overleving. Arbeidsomstandigheden worden steeds onmenselijker.
  Degenen die bereid zijn te protesteren tegen en zich te verzetten tegen wat er vandaag gebeurt, zijn talrijk, maar de politieke middelen om dat te doen zijn momenteel onduidelijk of afwezig. Ze hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Dus we moeten wachten. Maar hoe moet je in dergelijke omstandigheden wachten? Hoe te wachten in deze staat van vergeetachtigheid?
  Laten we niet vergeten dat tijd, zoals Einstein en andere natuurkundigen hebben uitgelegd, niet lineair maar circulair is. Onze levens zijn geen punten op een lijn - een lijn die vandaag wordt geamputeerd door de Onmiddellijke Hebzucht van de ongekende mondiale kapitalistische orde - we zijn geen punten op een lijn; we zijn eerder de centra van cirkels.
  De cirkels omringen ons met testamenten die tot ons zijn gericht door onze voorgangers sinds het stenen tijdperk, en door teksten die niet aan ons zijn gericht, maar waarvan wij getuige kunnen zijn - teksten uit de natuur, uit het universum - en ze herinneren ons eraan dat symmetrie samengaat met chaos, dat vindingrijkheid het noodlot overtreft, dat wat wordt gehoopt geruststellender is dan wat wordt beloofd.
  Gesteund door wat we hebben geërfd van het verleden en waar we getuige van zijn, zullen we de moed hebben om weerstand te bieden en te blijven verzetten in nog onvoorstelbare omstandigheden. We zullen leren wachten in solidariteit.
  Net zoals we oneindig zullen doorgaan met prijzen, schelden en vloeken in elke taal die we kennen.
  

Laatst gewijzigd 09 januari 2025